Μαρμελάδα Κεράσι-Τριαντάφυλλο

Μια από τις αγαπημένες μου μαρμελάδες..

Ξεκίνησε όταν είχα το σπίτι στο χωριό όπου τα τριαντάφυλλα και τα κεράσια ήταν την ίδια εποχή στα πάνω τους.

Ξέρετε πως να δείτε αν μια γεύση μαρμελάδας ταιριάζει. Παίρνετε το φρούτο σε ένα πιατάκι, βάζετε αναλογικά τη ζάχαρη και τα υπόλοιπα αρωματικά και τα πιέζετε με τα χέρια σας σαν να θέλετε να τα κάνετε πουρέ και τα δοκιμάζετε.. έτσι θα πάρετε μια καλή ιδέα για το πως θα μοιάζει η μαρμελάδα σας μετά...

Και έτσι θα πάρετε και μια γεύση για το πόσο ζάχαρη θα πρέπει να βάλετε.. Αν σας φαίνεται πολύ τότε βάζετε λιγότερη ζάχαρη, αν σας φαίνεται ξινή βάζετε περισσότερη. Γενικά η μαρμελάδα δεν θέλει συνταγή..

Λοιπόν.. έτσι έκανα και με τη μαρμελάδα αυτή... μετά βέβαια κοιτώντας είδα ότι την έχουν κάνει πολλοί και ιδίως η Φερμπέρ, μια Γαλλίδα μαρμελαδού πολύ γνωστή πια σε όλο τον κόσμο..

Είναι λίγο μπελαλίδικη μαρμελάδα για 2 λόγους. Γιατί κατ' αρχήν θα πρέπει να βγάλετε τα κουκούτσια από τα κεράσια και δεύτερο ότι θέλει μια μικρή διαδικασία ώστε να την ετοιμάσετε. Αλλά δοκιμάστε τη και νομίζω ότι θα σας αρέσει πολύ!

Diffuculty:1 από 3

Duration:30 λεπτά προετοιμασία και 30 λεπτά ψήσιμο

Serves:3 βαζάκια

ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ

1 κιλό κεράσια

1 κ.γ αλάτι όχι γεμάτο

800 γρ ζάχαρη κρυσταλλική

πέταλα από καμιά δεκαριά τριαντάφυλλα (χωρίς να είναι ψεκασμένα)

λίγο ανθόνερο προαιρετικά

ΜΕΘΟΔΟΣ

Αφαιρούμε τα κουκούτσια από τα κεράσια και τα βάζουμε μαζί με τη ζάχαρη και το αλάτι σε ένα μεγάλο μπολ, όπου και τα σπάμε με τα δάχτυλά μας.

Αφαιρούμε το λευκό κομμάτι από τη βάση των πετάλων των τριαντάφυλλων με τη βοήθεια ενός ψαλιδιού.

Το κομμάτι αυτό είναι αρκετά πικρό.

Βάζουμε και τα τριαντάφυλλα μέσα στο μπολ και τα σπάμε και αυτά με τη ζάχαρη για να απελευθερώσουν τα αρώματά τους.

Αφήνουμε το μπολ στο ψυγείο ένα βράδυ.

Την επόμενη μέρα μεταφέρουμε σε κατσαρόλα και βράζουμε σε δυνατή φωτιά μέχρι να λιώσει η ζάχαρη.

Μεταφέρουμε πίσω στο μπολ και αφήνουμε στο ψυγείο για άλλο ένα βράδυ.

Την επόμενη μέρα μεταφέρουμε στην κατσαρόλα και βράζουμε μέχρι να δέσει η μαρμελάδα.

Μου αρέσει να είναι λεία έτσι πριν από το τελευταίο βράσιμο θα την περάσω με ένα μπίμερ χειρός ώστε να γίνει λεία.

Όταν φτάσει η θερμοκρασία της μαρμελάδας τους 104 βαθμούς Κελσίου αφαιρώ από τη φωτιά και αφού προσθέσω μερικές σταγόνες από το ανθόνερο μοιράζω την μαρμελάδα στα βαζάκια...

Είναι πολύ πολύ ιδιαίτερη...