Οι μαργαρίτες του κήπου..
Τόσα έχω να θυμάμαι... Είναι ένα μέρος εδώ στο Άλσος που κάθε χρονιά φυτρώνουν πάμπολλες μαργαρίτες. Θυμάμαι όταν ήμουν μικρό παιδί να είμαι πιο κοντός από αυτές. να πηγαίνω μέσα και να γεμίζω κιτρινάδες από τη γύρη τους και πολλά ζουζούνια πάνω μου ή και μέσα στο στόμα μου :-)
Αργότερα τις μαζεύαμε για να κάνουμε το στεφάνι του Μαΐου.. Με τον σωστό τρόπο.. τα δάχτυλα κάτω από το λουλούδι, να το τραβάς προς τα πάνω και να ακούς το κλακ... και μετά μέσα στη σακούλα και πάμε για την επόμενη..
Στο σπίτι οι κλωστές περνούσαν μέσα από το μάτι της βελόνας και να οι γιρλάντες με τις μαργαρίτες που πήγαιναν γύρω γύρω από το μεταλλικό στεφάνι.. Και η μυρωδιά τους να μένει στη μύτη...
Προχτές δεν ξέρω τι με έπιασε και ήθελα να κάνω μια τούρτα.. Α ναι! θυμήθηκα.. Είναι που από καιρό ήθελα να κάνω μια τούρτα με λουλούδια πασχαλιάς. Είχα δει μια συνταγή που έβαζαν τα λουλούδια μέσα σε κρέμα γάλακτος και αφού τα έβραζαν τα άφηναν μερικά λεπτά να περάσει το άρωμά τους μέσα στην κρέμα την οποία μετά χρησιμοποιούσαν για να κάνουν κρέμα πατισερί.. Το δοκίμασα όλος χαρά αλλά τελικά καμία σχέση.. δεν είχε καθόλου άρωμα η κρέμα και μάλιστα είχε γίνει και λίγο πικρή από το λουλούδι... Οπότε το παράτησα αυτό το όνειρο και είπα τότε να κάνω μια άλλη τούρτα χωρίς λουλούδια... Και μιας και έφυγα από τα κόκκινα του Πάσχα και πήγαινα προς τα κίτρινα της Άνοιξης είπα να κάνω μια κίτρινη τούρτα που να έχει γεύση λεμόνι... Δεν ήθελα να τη γεμίσω με βουτυρόκρεμα και ήθελα να είχε 3 ορόφους και όχι δύο όπως είχε η πρώτη μου αυτή με τα λουλούδια της αμυγδαλιάς. Θα την έκανα κίτρινη λοιπόν και μάλιστα Ομπρε δηλαδή με το χρώμα να πηγαίνει από το πιο αχνό στο πιο έντονο, και στα παντεσπάνια και στην βουτυρόκρεμα.
Ωραία λοιπόν.. αποφάσισα να την γεμίσω με γκανάζ λευκής σοκολάτας, και μιας και είχα και ένα βάζο με lemon and orange curd (κάτι σαν μαρμελάδα με αυγά όμως) είπα να το βάλω και αυτό σαν γέμιση..
Από πάνω είπα να την καλύψω με τη φοβερή βουτυρόκρεμα με ελβετική μαρέγκα που κάνω αλλά και αυτή να την αρωματίσω με λεμόνι... Γενικά ήθελα να την κάνω λεμονένια αλά ισορροπημένα λεμονένια..
Και μετά σκέφτηκα τις μαργαρίτες... και είπα θα βάλω μερικές..
Οπότε στην αρχή σκέφτηκα να την πω τούρτα λεμόνι-λευκής σοκολάτας.. μετά είπα να την πω τούρτα Μαργαρίτα.. πως λέμε πίτσα μαργαρίτα; ε αυτό! :-)
Στο τέλος είπα να την πω τούρτα Μ'αγαπάει-δεν μ'αγαπάει... Και ο κάθε ένας και η κάθε μία να μετράει τα πέταλα στο κομμάτι του και να δει αν τελικά η αγάπη είναι με ανταπόκριση ή χωρίς :-)
Λοιπόν! πάμε να δούμε τα υλικά;