Πήγα στη λαϊκή... Θα μου πεις σιγά το νέο.. Ναι.. αλλά σε ποια λαϊκή;
Πήγα στη λαϊκή στα Βριλλήσια. Και γιατί βρε Γιάννη πήγες εκεί; Πήγα εκεί γιατί εκεί θα βρω το Χρήστο.
Ο Χρήστος είναι ο αγαπημένος μου παραγωγός. Χρόνια πολλά τον ξέρω από την περίοδο που έμενα στην Πεύκη και πηγαίναμε τα Σάββατα στη λαϊκή στο Μαρούσι.
Εκεί, έβλεπα ένα πολύ οργανωμένο πάγκο ενός παιδιού που εκτός από οργάνωση είχε και πολύ στυλ και ωραία "διακόσμηση" στον πάγκο του και είχε διάφορα περίεργα λαχανικά.
Εκεί για παράδειγμα είχα πρωτοδεί Κέιλ ας πούμε. Και μιλάμε πολλά χρόνια πριν.
Ένα κακό είχε ο πάγκος του Χρήστου. Το ότι περίμενες ουρά για να ψωνίσεις. Και δεν είχε χαρτάκια, ούτε μπορούσες να "κρατήσεις" θέση.. :-)
Τώρα τι με έπιασε με τον Χρήστο; Ε, σκοπεύω να σας μιλήσω περισσότερο για εκείνον σε κάποιες μέρες.
Λοιπόν! Πήγα στη Λαϊκή και έκανα το προσκύνημα στον πάγκο του. Είδα λοιπόν ότι είχε ολόφρεσκες φράουλες. Και πήρα. Γιατί ξέρω ότι ο Χρήστος καλλιεργεί με βιολογικές μεθόδους τα φυτά του και δεν τον ενδιαφέρει να πάρει πιστοποίηση.
Το ξέρετε ίσως ότι οι φράουλες είναι από τα πιο επιβαρυμένα σε φάρμακα φρούτα οπότε καλό είναι να ψωνίζετε βιολογικές φράουλες.
Πήρα και αρκετά λαχανικά και ένα από τα δώρα που μου έκανε ήταν ένα μάτσο χαμομήλι το οποίο μάλιστα το έβαλε μέσα στην τσάντα με τις φράουλες...
Φτάνοντας σπίτι και ετοιμάζοντας τα πράγματα για το ψυγείο άνοιξα τη σακούλα με τις φράουλες και έβγαλα να φάω μία. Είχε ένα ελαφρύ άρωμα από το χαμομήλι και της πήγαινε πάρα πολύ...
Και εκεί λοιπόν που θα τις έτρωγα ωμές είπα να τις κάνω μαρμελάδα. Μαζί με το χαμομήλι...
Και έτσι έκανα και βγήκε μια από τις πιο ωραίες μαρμελάδες που έχω κάνει.
Τρία βαζάκια μόνο.. Ένα πιο μεγάλο και δυο μικρά. Το ένα εξαφανίστηκε σχεδόν από την αρχή. Χτες ήρθε ο Δημήτρης να δει λίγο το συναγερμό μιας και το πληκτρολόγιο της πίσω πόρτας δεν δούλευε. Εκείνη την ώρα έκανα στον πίσω κήπο τη φωτογράφηση για τη μαρμελάδα που δεν είχα προλάβει την ημέρα που τις αγόρασα. Είχα ανοίξει το δεύτερο μικρό βαζάκι.
Δοκίμασε μια φέτα ψωμί με μαρμελάδα. Όταν φεύγοντας τον ρώτησα πόσο σου χρωστάω, μου είπε ένα βάζο μαρμελάδα. Του έδωσα το μεγάλο. Πρέπει να πάρω 3-4 κιλά μου φαίνεται αύριο...
Η συνταγή ακολουθεί...
Α! να πω το εξής. Στη μαρμελάδα φράουλα συνήθως βάζω και σπόρους κόλιαντρου γιατί μου αρέσει πολύ έτσι όπως σκάνε στο στόμα. Έβαλα αρκετούς όμως (1 κ.σ.) και χάθηκε λίγο η μυρωδιά του χαμομηλιού... Στην συνταγή λοιπόν τους μείωσα σε 1 κ.γ.
Αν δεν βρείτε χαμομήλι βάλτε περισσότερο κόλιαντρο.