Με τα Βίγκαν φαγητά έχω ένα θέμα.. Ή μάλλον το θέμα δεν το έχω τόσο με τα φαγητά όσο με τους ανθρώπους που ακολουθούν μια τέτοια διατροφή γιατί αρκετές φορές είναι απλά θύματα της μόδας και όχι συνειδητοποιημένοι στη διατροφή που ακολουθούν.
Γιατί το λέω αυτό; γιατί κατά καιρούς έχω κάνει συζητήσεις με πολλές και πολλούς από αυτούς και όταν τους λέω πόσο πολύ Βίγκαν είναι η παραδοσιακή Ελληνική κουζίνα με κοιτάνε σαν τρελό. Και μετά αρχίζω και τους μιλάω για τα λαδερά, για τα υπέροχα πιάτα με τα λαχανικά που έχουμε παραδοσιακά στην Ελλάδα, ακόμα και για άγνωστα πιάτα όπως οι κολοκυθοκορφάδες, τα ωραία τουρσιά και λοιπά και λοιπά μου λένε μπλιαχ. Γιατί δεν τους αρέσουν τα φασολάκια γιαχνί γιατί δεν είναι αρκετά trendy για αυτούς. Εκεί λίγο το χάνουν.
Τα τελευταία χρόνια κάπως έχει βελτιωθεί η κατάσταση όμως και βλέπω νέα παιδιά να έχουν αγαπήσει τέτοιες παραδοσιακές συνταγές και πραγματικά να τις δουλεύουν, να τις τρώνε και να τις πειραματίζονται..
Γιατί καλή η κινόα και το κεχρί αλλά προτιμώ να μην έχω το τεράστιο carbon print για να έρθουν εδώ. Επίσης ένα άλλο πολύ ωραίο πράγμα είναι ότι έχουν κυκλοφορήσει και αρκετά ωραία βιβλία με vegan συνταγές πια. Χρόνια πιπίλιζα το μυαλό σε δύο γνωστούς μου Έλληνες σεφ και τους έλεγα βρε βγάλτε ένα βιβλίο με νηστίσιμα και βίγκαν συνταγές, θα μοσχοπουλήσει, και επιτέλους ο ένας κάτι πάει να κάνει.. Αναρωτιέμαι αν θα θυμάται ποιανού ιδέα ήταν :-) Αμφιβάλω αλλά οκ..
Μια από τις πολύ αγαπημένες μου γυναίκες σεφ που κάνουν χορτοφαγικές συνταγές αλλά και Βίγκαν είναι η Amy Chaplin.. Αυστραλέζα αλλά κοσμογυρισμένη, έφαγα από τα χεράκια της σε ένα πολύ ωραίο εστιατόριο στη Νέα Υόρκη το Angelica's kitchen και λάτρεψα και την ίδια και το στυλ της και όλα..
Είχα καλεσμένους την Κυριακή και ήθελα να φτιάξω κάτι ιδιαίτερο. Και μιας και δεν είχα φάει όσπρια αρκετές μέρες ήθελα να έχει μέσα φασόλια. Θυμήθηκα μια συνταγή της που είχα δει για ταρτάκια και είπα να την μετατρέψω σε συνταγή για τάρτα και να κάνω και τα δικά μου..
Βγήκε καταπληκτική και υπέροχη και τέλεια! Τα παιδιά που δοκίμασαν τρελάθηκαν αλλά μιας και τους είπα ότι είχε μέσα φασόλια είπα να δώσω λίγο και στον αδερφό μου να δοκιμάσει χωρίς να ξέρει τι είναι... Τον χρησιμοποιώ αρκετά σαν πειραματόζωο αλλά πάντα του δίνω καλό φαγητό και δεν παραπονιέται...
Έτσι όπως δεν είχε καταφέρει να βρει από τι είχαν γίνει τα σουτζουκάκια τις προάλλες, δεν κατάφερε να βρει και τι έχει μέσα η τάρτα.. Του άρεσε πολύ όμως..
Να πω ότι χρησιμοποίησα τα υπέροχα φασόλια από το δικότυλο τις υπέροχες βανίλιες τους και επίσης τα παντζάρια με τα οποία σκέπασα την τάρτα ήταν από την Καταπληκτική Ειρήνη..
Οπότε πάμε να δούμε αυτή την πολύ ωραία και πολύχρωμη συνταγή που είμαι σίγουρος ότι θα σας ενθουσιάσει γιατί είναι κάτι διαφορετικό! Και αν τα παιδιά σας δεν τρώνε φασόλια για δοκιμάστε τη!