Προτιμώ το μπρόκολο από το κουνουπίδι.. Θυμάμαι τη μάνα μου την καημένη που προσπαθούσε να με κάνει να φάω το κουνουπίδι κοκκινιστό, μπλιάχ... το έβραζε αρκετή ώρα, το σπίτι μοσχοβρωμούσε κουνουπιδίλα (από το ποδαρίλα) και γενικά ήταν μια ομορφιά ζωγραφιστή.
Μόνο απλά βραστό με άλλα λαχανικά σαν σαλάτα μπορούσα να το φάω.. Οπότε είχαμε διακόψει τις διπλωματικές σχέσεις για καιρό τώρα. Και έλεγα ΠΟΤΕ ξανά!!
ΜΕΧΡΙ που....
Μέχρι που ένας σεφ που πραγματικά εμπιστεύομαι χρόνια τώρα, ένας Γαλλοαμερικάνος, που ζει στην Καλιφόρνια νομίζω, ο Μπρούνο Αλμπούζ και σας τον έχω πει ξανά έκανε μια συνταγή που με άφησε άφωνο.. έκανε λοιπόν ψάρι και το συνόδευσε με πουρέ από κουνουπίδι..
Και λέω.. βρε, εδώ ότι έχω δοκιμάσει από τις συνταγές του είναι τρομερό, λες και ο πουρές κουνουπίδι να είναι τίποτε της προκοπής; και είπα να το δοκιμάσω..
Είχα και κάτι υπέροχα λαβράκια ιχθυοκαλλιέργειας #fishfromGreece τα οποία τα αγαπώ πολύ και ήθελα να τα τιμήσω και είπα να, θα κάνω ένα γαλλικό πιάτο!
Και το έκανα.. και είπα δεν είναι δυνατόν, δεν γίνεται.. δεν μπορεί ο πουρές από κουνουπίδι να είναι τόσο νόστιμο πράγμα και τόσο μακριά από κουνουπίδι..
Και συνταγή δεν έχει.. απλά ψιλοκόβεις το κουνουπίδι, το βάζεις σε μια κατσαρόλα, βάζεις λίγο αλάτι και πιπέρι και το μισοσκεπάζεις με γάλα. Βάζεις το καπάκι, σιγοβράζεις για 10 λεπτά μέχρι να μαλακώσει το κουνουπίδι και 2 βήματα ακόμα και είναι έτοιμος..
Μιλάμε ένα όνειρο.. Και το ψάρι πολύ γρήγορα το πέρασα σαν φιλέτο από το τηγάνι και έγινε ένα πιάτο, μα ένα πιάτο, τι να σας πω... γκουρμέ πιάτο αντίστοιχο μισελενάτου εστιατορίου.. Σοβαρομιλώ..
Είχα και υπέροχο τουρσί λεμόνι και έκοψα και λίγο από αυτό σε μικρά κυβάκια, και είχα κάνει και τουρσί με Αρώνια που μου είχε στείλει ένας καλός φίλος από τη βόρεια Ελλάδα και έβαλα και από αυτό.. και το πιάτο έγινε και πανέμορφο πέρα από πεντανόστιμο...
Αλλά μιας και έκανα ένα ολόκληρο κουνουπίδι πουρέ έμεινε αρκετός.. τον έβαλα σε ένα μπολ και τον έβαλα στο ψυγείο.. Και μετά θυμήθηκα μια κουβέντα με την Miss Healthy living για το ότι της έχουν κατακλέψει τις συνταγές και θυμόμουν ότι μου έλεγε για μια καρμπονάρα που αντί για κρέμες γάλακτος κτλ είχε βάλει πουρέ κουνουπιδιού... Αυτή τη συνταγή
Και λέω κάτσε να δοκιμάσω να το κάνω με πουρέ που έμεινε.. και έγινε τέλεια! Βέβαια και μπέικον έβαλα και τυρί έβαλα οπότε βίγκαν δεν ήταν αλλά πεντανόστιμο ήταν!
Και μετά είχα και άλλη μια ιδέα..
Αραίωσα μια ποσότητα του πουρέ με ζωμό λαχανικών και έκανα σούπα βελουτέ από κουνουπίδι... ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ σας λέω και αυτή!! την έφαγε φίλος και έπαθε λαλά!
Εντωμεταξύ τα λέω όλα αυτά και ξέχασα να σας πω για το ψάρι. Το πρόβλημα που είχα κάθε φορά όταν είχα να σοτάρω ένα ολόκληρο φιλέτο ψαριού ήταν ότι το κομμάτι της ουράς πάντα είναι πιο λεπτό από το υπόλοιπο και άρα πάντα παραψηνόταν και δεν γινόταν τόσο ωραίο. Ακόμα και αυτά τα ολόφρεσκα ψάρια της ιχθυοκαλλιέργειας. Λοιπόν... ακολούθησα την ιδέα του Μπρούνοο και έβαλα το ένα φιλέτο πάνω από το άλλο αλλά να κοιτάνε ανάποδα... γύρισα από κάτω και πάνω τις ουρές τους ώστε να ενωθούν καλά τα δυο φιλέτα και να είναι ένα ισοπαχές μεγάλο κομμάτι ψάρι και τα σόταρα σε ελαιόλαδο... Με τον τρόπο αυτό ψήθηκε τέλεια και όχι περισσότερο από την μεριά της ουράς όπως γίνεται συνήθως!
Μια συνταγή αποκάλυψη... από πολλές απόψεις. Τα ξαναβρήκα με ένα υλικό που σε πολύ κόσμο δεν αρέσει, έκανα 3 πιάτα με αυτό το υλικό και βολεύτηκα με ένα νέο για μένα τρόπο να σοτάρω το ψάρι που μέχρι τότε το αγνοούσα! Τι άλλο να ζητήσει κανείς από τη μαγειρική σε μια μέρα!
Ας δούμε τα υλικά..