Πως δεν το είχα φάει εγώ αυτό το φαγητό μέχρι τώρα δεν ξέρω...
Μικρός όταν ήμουν η μάνα μου έστελνε τον παππού μου στη λαϊκή.. Αυτός σημείωνε ότι του λέγαμε να πάρει στο τευτέρι του και ξεκινούσε..
Επέστρεφε ώρες μετά με κάποια από αυτά που του είχαμε ζητήσει και μερικά που δεν του είχαμε ζητήσει. Και όταν έφτανε η στιγμή να κάνει τη σούμα η μάνα μου χαμογελούσε γιατί σίγουρα εκεί είχε βάλει και το ουζάκι στο καφενείο ή ποιος ξέρει τι άλλο...
Ίσως η μάνα μου δεν τις ήξερε, ίσως ο παππούς πάντως κολοκυθοκορφάδες δεν είχα δοκιμάσει ποτέ.
Τις είχα ακούσει βέβαια. Στην αρχή και εγώ όπως και οι περισσότεροι νόμιζα ότι οι κολοκυθοκορφάδες είναι τα λουλούδια της κολοκυθιάς όμως μετά από καιρό κάποιος μου εξήγησε το λάθος μου. Και για άλλη μια φορά είδα τη σοφία του φτωχού Έλληνα που προσπαθεί να φτιάξει φαγητό με ότι υπάρχει.
Γιατί όπως και με τα αμπελοβλάσταρα τουρσί έτσι και με τις κολοκυθοκορφάδες δεν υπάρχουν ειδικές κολοκυθιές που τις μεγαλώνουν για αυτές. Και μη γελάτε γιατί το έχω ακούσει και αυτό. Οπότε για να το εξηγήσουμε είναι τα βλαστάρια από τις κολοκυθιές που μεγαλώνουν πολύ και παίρνουν τη δύναμη από τα κολοκύθια που μεγαλώνουν πιο κοντά στη βάση του φυτού. Αντί λοιπόν να τα βγάλουν και να τα πετάξουν στην Πελοπόννησο και ιδίως στη Μεσσηνία τα μαγειρεύουν.
Εγώ τα βρήκα στη λαϊκή και αγόρασα διστακτικά την πρώτη φορά λίγες έτσι απλά για να τις δοκιμάσω.
Συνταγές υπάρχουν πολλές και τις κάνουν με διάφορους τρόπους. Κυρίως με λαδάκι και φρέσκια ντομάτα, βάζοντας μέσα και ότι άλλο υπάρχει στο μποστάνι, κανένα κολοκυθάκι, καμιά χεριά από φασόλια φρέσκα, γλυστρίδα, αλλά το κάνουν και με ψάρι και με κρέας... Κάποιοι βάζουν λίγο σύγκλινο για γεύση και στο τέλος κάποιοι τις συνοδεύουν με ένα μείγμα από γάλα, γιαούρτι και φέτα.. Εγώ το δοκίμασα με Κεφίρ που μου έδωσε ο Τάκης και πολύ του πήγε...
Λοιπόν... από τότε που το δοκίμασα αυτό το φαγητό το ερωτεύτηκα.. Είναι απλά καταπληκτικό το άρωμα και η γεύση του. Είμαι σίγουρος ότι όποιος μεγάλος σεφ Γάλλος ας πούμε το δοκιμάσει θα πάθει σοκ. Είναι τόσο απλά τα αρώματα, τόσο ωραία η υφή, τόσο καταπληκτική η γεύση που δεν φαντάζεστε πόσο γκουρμέ φαγητό είναι.. Με λίγο ωραίο λαδάκι μαζί είναι απλά μαγικό.
Στη συνταγή που θα σας δώσω δεν θα σας μπερδέψω με κεφίρ κτλ.. Αλλά δεν θα τα σερβίρω με φέτα όπως προτείνουν πολλοί. Ο λόγος είναι ότι έχει τόσο λεπτή γεύση το φαγητό αυτό που η φέτα, ιδίως αυτή που με τόση φειδώ :-) βάζουμε στα λαδερά θα καταλύσει εντελώς το άρωμα και τη γεύση του φαγητού που δεν θα καταλάβετε τίποτε.
Αν θέλετε να βάλετε κάποιο τυρί θα σας πρότεινα το μαστέλο από κατσικίσιο γάλο. Έχει το ωραίο σώμα που θες, είναι πλούσιο αλλά συνάμα έχει πολύ λεπτή γεύση που ταιριάζει άψογα με το φαγητό...
Για να δούμε τι θα χρειαστούμε...