Πριν αρκετά χρόνια το 1999 είχα πάει στην Αγγλία και συγκεκριμένα στο Brighton.. πολύ μου πήγαινε αυτή η πόλη από τότε για όσους με ξέρουν...
Αυτή και τα χωριά της Νορβηγίας :-)
Τέλος πάντων... έμενα σε κάτι φίλους και το βράδυ βγήκαμε για φαγητό. Πέρπατώντας προς το εστιατόριο μου είπαν ότι εκεί που θα πάμε έχει το καλύτερο χούμους και ότι πηγαίνουμε ειδικά για μένα!
Σούπερ τους λέω αλλά τι είναι το χούμους; Τι εννοείς τι είναι το χούμους με ρωτάει ο Νόρμαν. Λέω, τι είναι το χούμους, δεν το έχω ακούσει ποτέ.
Έλληνας δεν είσαι με ρωτάει. Ναι του λέω...
Μα Ελληνικό πάτο είναι, είναι δυνατόν να μην το ξέρεις; Τι να πω και εγώ, λέω κάπου σε κανένα χωριό θα το κάνουν και δεν θα το έχω δει.. Δεν μαγείρευα ιδιαίτερα τότε και επίσης δεν είχαμε κινητά με ιντερνετ να το ψάξω εκείνη την ώρα..
Φτάσαμε στο μαγαζί και αφού παραγγείλαμε μας έφεραν και το χούμους... και το δοκιμάζω και πάλι δεν έχω ιδέα τι είναι.. Κατάλαβα ότι έχει μέσα ταχίνι το οποίο δεν το λατρεύω ενώ λατρεύω το σουσάμι (άκου να δεις τώρα) και στο πιάτο είχαν και λίγα σοτέ ρεβίθια πάνω από τη μάζα του χούμους και κατάλαβα ότι έχει μέσα ρεβίθια... Πολύ ωραίο είπα ότι είναι, τι να έλεγα άλλωστε αλλά από εκεί και μετά το παίρναμε σε όποιο Ελληνικό εστιατόριο πηγαίναμε.
Επιστρέφοντας Ελλάδα το έψαξα λίγο εγκυκλοπαιδικά και είδα ότι το χούμους είναι ένα ντιπάκι που το φτιάχνεις από βρασμένα ρεβίθια, ταχίνι, λεμόνι και μπαχαρικά...
Και για κάποιο λόγο ενώ είναι ένα λεβαντίνικο πιάτο (της Ανατολής δηλαδή), το έχουν συνδιάσει με την Ελλάδα ίσως γιατί οι μάγειρες στα Ελληνικά εστιατόρια στην Αγγλία δεν είναι Έλληνες... ή και αν είναι αν το πιάτο αυτό πουλάει τόσο τότε ο μάγειρας θα μάθει να το φτιάχνει.
Στα αραβικά μάλιστα χούμους σημαίνει ρεβίθι οπότε κανονικά πρέπει να το λένε "ρεβίθι με ταχίνι" πράγμα βέβαια που δεν το κάνουν και έτσι η ονομασία στην Ευρώπη και στον υπόλοιπο κόσμο είναι απλά χούμους.
Και βέβαια οι συνταγές για χούμους είναι χιλιάδες ανάλογα την χώρα, την επαρχία, ακόμα και το χωριό στο οποίο θα το φας.
Κάποιοι το κάνουν με ταχίνι, άλλοι χωρίς, κάποιοι με γιαούρτι, άλλοι με ξίδι, αυγό, παστουρμά, λάδι, βούτυρο, ή με οτιδήποτε συνδιασμό από αυτά και φυσικά τα μπαχαρικά επίσης διαφέρουν πάρα πολύ... Κοινώς όπως θέλετε το κάνετε κιόλας!
Εγώ θα σας κάνω τη δική μου εκδοχή που είναι λίιιιιιιιγο διαφορετική... γιατί έχει ένα υλικό έκπληξη...
Α! να πω εδώ πως σε μια συνταγή που είδα είχε λεμόνι αλλά όχι ότι και ότι αλλά λεμόνι τουρσί... Πρέπει να είναι πολύ ενδιαφέρον αυτό και θα ήθελα να το δοκιμάσω.. Αλλά πρώτα πρέπει να κάνω λεμόνια τουρσί.. Οπότε θα με περιμένετε μερικούς μήνες! Εκτός αν κάποιος ή κάποια έχει κανένα λεμονάκι τουρσί και άρα έρχομαι, το παίρνω και το δοκιμάζω!
Επίσης να πω ότι δυστυχώς στην Ελλάδα δεν είναι εύκολο να βρούμε έτοιμα βρασμένα ρεβίθια σε κονσέρβα όπως έχουν σε πολλές χώρες του κόσμου και έτσι είναι εύκολο να τα ξεπλύνεις και να τα κάνεις αμέσως χούμους. Οπότε εδώ υπάρχει ένα θέμα ιδίως όσον αφορά την προετοιμασία τους.
Για να το αντιμετωπίσουμε προσέχουμε για να έχουμε. Και τι εννοώ με αυτό. Βράζω ρεβίθια απλά με νερό αφού τα έχω μουλιάσει και όταν είναι έτοιμα, τα κρυώνω, τα ξεβγάζω και τα βάζω στην κατάψυξη αφού τα βάλω σε σακουλάκια σε μερίδες των 300 γρ. Περίπου 3 σακουλάκια τέτοια βγάζει το μισό κιλό ξερά ρεβίθια..
Και φυσικά χρησιμοποιώ τα υπέροχα ρεβίθια Φενεού από το Δικότυλο..
Λοιπόν! δείτε μια ωραία και λίγο διαφορετική συνταγή... Ελπίζω να τη δοκιμάσετε και να σας αρέσει...