Μια ιστορία για το πως βγάζω τις συνταγές...
Όλα ξεκινούν από μια ιδέα..
Είχα αρκετά κυδώνια στο σπίτι, μου αρέσει το άρωμά τους, το χρώμα τους και αν είναι ωραία και ώριμα το σπίτι μοσχοβολάει όταν μπαίνεις μέσα.
Επίσης είναι ένα αρκετά παρεξηγημένο φρούτο μιας και δεν είναι εύκολο να το φας ωμό και δεν έχει τη χρήση που του πρέπει πέρα από το γλυκό κυδώνι και άντε και το κυδωνόπαστο.
Το έβαλα λοιπόν σε ένα κέικ παρέα με μήλα και αχλάδια και πραγματικά έκλεψε την παράσταση. Και μιας και δεν χρειάζεται πριν μαγείρεμα η συγκεκριμένη συνταγή είχε μεγάλη επιτυχία.
Ήθελα λοιπόν να κρατήσω τη γεύση και το άρωμα του και αποφάσισα να κάνω πουρέ τα υπόλοιπα και να τα κρατήσω για αργότερα στην κατάψυξη ή να τα κάνω κυδωνόπαστο και μαρμελάδα.
Όταν πήρα τον αρωματικό πουρέ σκέφτηκα να τον χρησιμοποιήσω σαν τη μπανάνα στο banana bread. Είναι και η εποχή τώρα με την καραντίνα και όλοι κάνουν banana bread οπότε είπα να τους τρολάρω λίγο...
Δοκίμασα λοιπόν την υπέροχη συνταγή μου για banana bread με τον πουρέ κυδωνιού...
Από γεύση τέλειο... από εμφάνιση άστα να πάνε... Μάλλον τα υγρά ήταν πολλά για το αλεύρι και ήρθε και έγινε κάτι σαν πυκνή μους κτλ κτλ... Είχα βάλει και λίγη κόκκινη σοκολάτα ruby μέσα η οποία κάηκε και μύρισε και γενικά ένα χάλι μαύρο..
Μου πήρε δυο ακόμα προσπάθειες για να το φτάσω στο επίπεδο που ήθελα και ίσως θα χρειαζόταν άλλη μία.. Αλλά είμαι πολύ χαρούμενος με το αποτέλεσμα.
Έκανα όμως κυδωνόπαστο και μαρμελάδα κυδώνι και όλα έγιναν καταπληκτικά.. Τα έβαλα όλα πάνω στο κέικ και ήρθε και έδεσε...
Ακολουθούν οι συνταγές...