Μια από τις πρώτες συνταγές που είχα ανεβάσει εδώ στο σάιτ είναι αυτή με την αρωματισμένη ζάχαρη από έλατο. Μπορεί να ήταν και η πρώτη δηλαδή...
Αγαπώ πολύ τις αρωματισμένες ζάχαρες και κάνω αρκετές κατά τη διάρκεια του χρόνου όπως με λεμόνι ή με δάχτυλα του Βούδα και γενικά με εσπεριδοειδή, ή με πασχαλιές, ζαμπάκια κτλ...
Από τις πιο εύκολες λοιπόν είναι αυτή με πεύκο γιατί ε, εδώ που μένουμε από πεύκα να φάνε και οι κότες δηλαδή..
Όταν την είχα ανεβάσει τη συνταγή έλεγα ότι θα έφτιαχνα ένα κέικ κάποια στιγμή το οποίο θα αρωμάτιζα με τη ζάχαρη αυτή... Και τελικά ήρθε η ώρα...
Έψαχνα καιρό κάποιες λίγο χαμένες συνταγές της μητέρας μου και τελικά τις προάλλες τα κατάφερα και βρήκα τα κιτάπια της... Κάποιες από αυτές θα τις δούμε και μαζί...
Βρήκα λοιπόν και μάλιστα πάνω στην ώρα μια συνταγή για βασιλόπιτα που μου ζήτησε η Φωτεινή Γεωργαντά για την εκπομπή στο κανάλι και ξεκίνησα να τη δουλεύω.
Ομολογώ ότι δεν είναι η κλασική βασιλόπιτα που έκανε η μάνα μου, συνήθως εκείνη προτιμούσε μια τύπου γιαουρτόπιτα που είναι πιο αφράτη, αλλά εμένα σε αυτή έπεσε το μάτι μου και είπα αυτή θα κάνω.
Τρόμαξα βέβαια από την ποσότητα της ζάχαρης και την έλλειψη "υγρών" στη συνταγή αλλά λέω ΟΚ, δεν έχω να χάσω τίποτε.. Και τελικά είχα δίκιο που τη δοκίμασα. Και αυτό γιατί είναι μια βασιλόπιτα που θα σας βγάλει ασπροπρόσωπους, βαριά, σταθερή, που δεν σκάει και γενικά μια πολύ αξιόπιστη συνταγή για να την κάνετε αρκεί να μην είστε βιαστικοί.
Εγώ και στο κέικ αλλά και στη βουτυρόκρεμα χρησιμοποίησα τη ζάχαρη Πεύκου αλλά εσείς μπορείτε να μην το κάνετε και να βάλετε άλλα μυριστικά και εκχυλίσματα και πολύ καλά θα κάνετε αν δεν θέλετε να παιδεύεστε... Απλά σας δίνω εδώ ένα τρόπο γιανα κάνετε λίγο πιο ενδιαφέροντα τα κέικ σας...
Στη συνταγή λοιπόν δίνω εκχύλισμα πορτοκαλιού και βανίλιας που μια χαρά είναι αλλά αν βάλετε την αρωματισμένη ζάχαρη με το πεύκο μην τα χρησιμοποιήσετε... αφήστε το πεύκο να κάνει τη δουλειά του.