Μια τάρτα μα ποια τάρτα... 

Σας λέω να την κάνετε όσο πιο γρήγορα μπορείτε.. 

Η σκέψη είναι απλή... Ότι λαχανικά έχετε ή μάλλον σας έχουν ξεμείνει, γιατί δεν θέλει και πολλά από το καθένα, τα αρωματίζετε με ένα ωραίο ντρέσινγκ. 

Κάποια που είναι ας πούμε σκληρά όπως καρότα, μπρόκολα κτλ τα περνάτε είτε από τον ατμό ή τα βράζετε για λίγο έτσι για να μην είναι πέτρα. 

Έχετε στην κατάψυξή σας έτοιμη ζύμη για τάρτα. Έχω κάνει πολλές τάρτες φέτος εδώ, σας έχω δώσει τη συνταγή... Ε αυτή.. μια έχω.. μια και καλή έτσι για τις καθημερινές τάρτες. 

Φτιάξτε μια διπλή δόση, χωρίστε τη σε μερίδες και βάλτε τη στην κατάψυξη... 

Επίσης πάρτε ξινομυζήθρα Κρήτης από το σούπερ μάρκετ που είναι ένα υπέροχο τυρί. Μαλακό, νόστιμο και αρκετά όξινο. Στο ψυγείο κρατάει μήνες αν το έχετε κλειστό.. Θα σας λύσει τα χέρια σε πολλές περιπτώσεις. 

Και όταν θέλετε φτιάξτε αυτή την υπέροχη τάρτα. 

Ο επίσημος δοκιμαστής μου (ο αδερφός μου), όταν με είδε να τη στήνω μου λέει: "Καλά βρε παιδί μου σιγά, υπερπαραγωγή την κάνεις" σιγά την τάρτα... 

Όταν όμως τη δοκίμασε έπαθε πλάκα από τη νοστιμιά, τις διαφορετικές υφές, τα αρώματα και τις εναλλαγές από γλυκό σε ξινό κλπ... 

Είναι μια τάρτα που θα εντυπωσιάσει σίγουρα τους καλεσμένους σας.

Ένα μόνο πρόβλημα έχει... Τι άλλο θα σερβίρεις μαζί της για να μπορέσει να σταθεί στο ίδιο τραπέζι.. Ακόμα και ένας μουσακάς λίγος θα φαίνεται δίπλα της.. 

Ίσως μια πάπια; Μα ποια πάπια;.... 

Ας δούμε λοιπόν τι θα χρειαστούμε:

Με τη Μαριλένα έχουμε “σκοτωθεί” αρκετά τελευταία κυρίως στα social media ιδίως όσον αφορά τις απόψεις μας περί κορονοϊού καθώς επίσης και για τις συνταγές που ανεβάζω που αρκετές από τις οποίες είναι γεμάτες ζάχαρη… γλυκά γαρ…  

Στο τελευταίο βέβαια οφείλω να πω ότι φταίτε και εσείς αγαπημένοι αναγνώστες μου… Τόσες ωραίες συνταγές ανεβάζω με λαχανικά, συνταγές με όσπρια αλλά εσείς μη δείτε κέικ και τούρτα και γλύκες τάρτες αμέσως να πέσετε επάνω… Ενώ στις κακόμοιρες τις αγκινάρες που ανέβασα τελευταία, τρεις ολόκληρες συνταγές παρακαλώ, μόνο 200 άτομα τις είδατε, που είναι κάτω από το μισό σε σχέση την τελευταία γαλατόπιτα που ανέβασα και την έχουν δει πάνω από 500 άτομα.. 

Τέλος πάντων… έχω καταλήξει εδώ και χρόνια ότι τις συνταγές τις βλέπουμε και μας τρέχουν τα σάλια και είναι λίγο σαν γούτσου γούτσου στην ψυχή μας χωρίς όμως να μπούμε καν στη διαδικασία να τις φτιάξουμε… Οπότε άντε να χαϊδέψεις την ψυχή σου με τις αγκινάρες… που έχουν και αγκάθια… ενώ με μια τούρτα σοκολάτα όπως και να το κάνουμε κάπως καλύτερα νιώθεις.. 

Για να γυρίσουμε πίσω στην Μαριλένα λοιπόν… 

Την γνώρισα στο σεμινάριο φωτογραφίας και food styling που έκανα τελευταία στο ΙΕΚ Πράξις και εντυπωσιάστηκα όταν μου είπε ότι η δουλειά της είναι να μεγαλώνει και να πουλάει λαχανικά και micro-greens, εδώδιμα λουλούδια και αρωματικά και να προμηθεύει εστιατόρια κυρίως της Αθήνας. Και όλα αυτά όχι στην επαρχία αλλά στα νότια προάστια της Αθήνας. 

Και κάποια στιγμή μου έφερε να δοκιμάσω κιόλας! 

Πραγματικά εντυπωσιάστηκα από τη νοστιμιά και τη βαθιά τους γεύση που συνήθως δεν βρίσκεις σε καλλιεργούμενα λαχανικά μεγάλης κλίμακας. 

Η αγάπη και η φροντίδα είναι αυτά που κάνουν τη διαφορά.. Αν έχεις να φροντίσεις ένα στρέμμα θα σκύψεις πάνω από κάθε φυτό ενώ αν έχεις να διαχειριστείς 100 στρέμματα που να καταφέρεις κάτι τέτοιο.. 

Επίσης η ίδια μιας και κυρίως τα φυτά που καλλιεργεί πηγαίνουν σε εστιατόρια της Αττικής μιλάει με τους σεφ και τους εκπαιδεύει κιόλας σε καινούριες γεύσεις και λαχανικά και συζητάει μαζί τους για τις ανάγκες τους. 

Από τις έντονες κουβέντες που κάναμε μέσω facebook κυρίως αυτό που βγήκε είναι η αγάπη που έχει στην καλή διατροφή, στο ότι βλέπει το φυτό σαν ίαμα πέρα από απλό φαγητό και έχει μια υπέροχη έμμονή στην ασφάλεια αυτών που παράγει. 

Γιατί σίγουρα η παραγωγή ιδίως των microgreen έχει πολλές ιδιαιτερότητες και πολλά πρωτόκολλα ασφαλείας για να είσαι σίγουρος ότι το προϊόν που παράγεις είναι ασφαλές πέρα από νόστιμο! 

Σας καλώ λοιπόν να ανακαλύψετε αυτό το διαμαντάκι της Αθήνας και να δοκιμάσετε τα προϊόντα της. Επισκεφτείτε τη σελίδα της στο fb και μάθετε και άλλα για αυτή και τα μωρά της!!! 

Σημείωση! Η φωτογραφία στο εξώφυλλο δεν είναι δική μου.. είναι της Anna Panama και την ευχαριστώ για την άδεια να τη χρησιμοποιήσω! Μιας και δείχνει ακριβώς το fierceness της Μαριαλένας !!! 

Και μια αλμυρή τάρτα έτσι για να τελειώσει όμορφα η Τυρινή… Αλλά στη σημερινή τάρτα δεν θα σας δώσω ακριβώς συνταγή. 

Θα σας πω έτσι τα πως και τα γιατί για να φτιάχνετε μια τάρτα όποτε θέλετε και με ότι υλικά έχετε στο ψυγείο σας.. 

Για τη ζύμη είναι απλά.. 

Στην τάρτα με τα πορτοκάλια σας έχω δώσει την τέλεια συνταγή για ζύμη. 

Τα υλικά που γράφω είναι για 2 ζυμάρια ανοιχτής τάρτας. Οπότε φτιάξτε τη δυο φορές και βάλτε τα στην κατάψυξη ώστε να έχετε ζύμη για 4 τάρτες. Όποτε θέλετε βγάζετε το ένα από την κατάψυξη και σε λίγο η τάρτα σας θα είναι στο φούρνο. 

Τώρα.. για τη γέμιση… Δεν θέλει πολύ σκέψη.. 

Φανταστείτε την ταρτιέρα σας. Ανάλογα το μέγεθος της βγάζει και κάποια κομμάτια. Οι περισσότερες βγάζουν 8.. Δηλαδή μπορούν 8 άνθρωποι να φάνε από ένα κομμάτι. 

Αν είναι μεγαλύτερη και το κάθε τέταρτο της τάρτας μπορεί να κοπεί και στα 3 τότε μπορούν να φάνε 12 άτομα… 

Να υπολογίζετε μισό αυγό για το κάθε άτομο και 20 γραμμάρια γάλα ή κρέμα γάλακτος. 

Για μια μέτρια τάρτα λοιπόν που βγάζει 8 κομμάτια έχουμε 4 αυγά και 160 γρ γάλα ή κρέμα. 

Βάζουμε σε ένα μπολ τα αυγά και το γάλα και τα χτυπάμε. Βάζουμε αρκετό πιπέρι και προσοχή στο αλάτι… 

Από εκεί και πέρα η υπόλοιπη γέμιση είναι ότι θέλετε.. 

Μπορείτε να βάλετε τυριά, τριμμένα ή σε κομμάτια. Φέτα σε κομμάτια πάει πολύ ή ένα ωραίο κατσικίσιο γαλλικό τυρί, Μπορείτε επίσης να βάλετε αλλαντικά, μπέικον, ζαμπόν, γαλοπούλα, ότι θέλετε αρκεί να είναι ψημένο (μπέικον, κοτόπουλο)  και κομμένο σε κομματάκια. 

Μπορούμε να βάλουμε ότι μας έχει περισσέψει.. Έχω κάνει τάρτα με φασολάκια λαδερά και με ρεβίθια που είχαν περισσέψει αφού τα στράγγισα από το ζουμί τους. 

Λαχανικά μπορούμε επίσης να βάλουμε ότι θέλουμε αρκεί να είναι μαγειρεμένα έστω και λίγο.. πατάτες, μπρόκολο, καρότο, κολοκυθάκια, ότι του φανεί του Λολοστεφανή μπορείτε να το βάλετε στην τάρτα σας… 

Επίσης βάλτε πολλά αρωματικά… Μαϊντανό, άνηθο, δυόσμο, όλα ψιλοκομμένα μέσα στη γέμιση θα είναι τέλεια! 

Να πω ότι έχω κάνει τάρτα με μακαρόνια με κιμά που είχαν μείνει; Και με χυλοπιτάκια; Γενικά μην πετάτε τίποτε και ανακυκλώστε το φαγητό σας… 

Αυτά.. 

Καλή επιτυχία και καλή Αποκριά! 

Πριν μερικές μέρες επέστρεψα από την Γαλλία. 

Πήγα σε μια πόλη, στη Δυτική ακτή της Γαλλίας, που ονομάζεται Νάντη. 

Περισσότερα για την πόλη θα σας τα πω στο αφιέρωμα και το άρθρο που θα ανεβάσω τις επόμενες μέρες αλλά σήμερα θα σας μιλήσω για την αγορά της. 

Ήμουν πολύ τυχερός που το διαμέρισμα που βρήκαμε και μέναμε ήταν ακριβώς απέναντι από την κεντρική αγορά της. 

Το όνομα της Talensac, πρωτολειτούργησε το 1937 και είναι μια κλασική κλειστή αγορά όπου στο εσωτερικό της έχει τα μαγαζιά με τα ψάρια, τα κρέατα, τα ψωμιά και τα τυριά και έξω (πάλι σε ένα στεγασμένο τμήμα) είναι ο χώρος στον οποίο πουλάνε τα λαχανικά και κάποια τυριά, αλλαντικά και ποτά από ντόπιους παραγωγούς. 

Ανοίγει νωρίς το πρωί και μένει ανοιχτά μέχρι περίπου στις 1-2 το μεσημέρι εκτός Δευτέρας που μένει κλειστή. Επίσης την πέμπτη το απόγεμα είναι ανοιχτά από τις 4 μέχρι τις 8 το βράδυ. 

Φυσικά έχει πολύ κόσμο που πηγαίνει εκεί και κάνει τα ψώνια του με το Σαββατοκύριακο και την Πέμπτη το απόγευμα να γίνεται ο κακός χαμός. 

Μου έκαναν εντύπωση πολλά πράγματα όπως η ποικιλία των λαχανικών και των φρούτων, τα απίστευτα τυριά αλλά κυρίως τα σπιτικά τουρσιά, οι μαρμελάδες, οι μηλίτες αλλά και οι χυμοί από φρούτα. 

Θαλασσινά επίσης πάρα πολλά αλλά είναι και λογικό μιας και η πόλη βρίσκεται πολύ κοντά στον Ατλαντικό και από ψάρια και θαλασσινά υπήρχαν πολλά. 

Είδα πάνω από 5-6 διαφορετικές ποικιλίες κολοκύθας, πολλά είδη από φυλλώδη λαχανικά που δεν βρίσκουμε στην Ελλάδα και γενικά μεγάλη αγάπη από τον κόσμο ο οποίος πολύ υπομονετικά περίμενε στην ουρά για να αγοράσει τα προϊόντα του από τον αγαπημένο του παραγωγό. 

Επίσης έτοιμα μιξ από σαλατικά ώστε να μην χρειάζεται να τα καθαρίσεις και να τα κόψεις εσύ.

Κάπως μου θύμισε και η διακόσμηση και η ποικιλία και οι ουρές του κόσμου τον πάγκο του Χρήστου Μπλαντή στη Λαϊκή του Αμαρουσίου και των Βριλησσίων. (Και κάνω και μια σημείωση εδώ να τον πάρω τηλέφωνο γιατί θέλω να πάω στο κτήμα του και να το φωτογραφίσω και αυτόν επίσης)… 

Αναρωτιέμαι σε πόσες αγορές του εξωτερικού έχει πάει ο Χρήστος.. 

Δεν θα μιλήσω για την ευγένεια όλου του κόσμου και πως φέρονταν όλοι τους, από τον τελευταίο παραγωγό μέχρι τον τελευταίο πελάτη. Καμία σχέση με το Παρίσι και αυτό είναι κάτι που το λάτρεψα στη Νάντη… Τελικά η Γαλλία δεν είναι το Παρίσι όπως η Αγγλία δεν είναι το Λονδίνο και η Αμερική δεν είναι η Νέα Υόρκη.

Λίγο πιο πάνω από την αγορά αυτή κάθε Κυριακή υπάρχει σε μια πλατεία μια αγορά με παλιά αντικείμενα.

Ποικιλία δεν είδα και μεγάλη αν και η αλήθεια είναι ότι πήγα πολύ αργά εκείνη την ημέρα.

Ήταν όμως μια όμορφη μέρα και η αγορά ήταν πολύ φωτογραφίσημη.. 

Οπότε ελπίζω να χαρείτε με τις φωτογραφίες που έβγαλα και από εκεί… 

Για τη Νάντη θα γράψω αρκετά άρθρα για μερικά εστιατόρια που επισκεφτήκαμε εκεί, για τα αξιοθέατα αλλά και για τα υπέροχα ανθοπωλεία που δεν νομίζω να υπάρχουν στην Αθήνα και πάντα αναρωτιέμαι γιατί… 

Τέλος πάντων. Ελπίζω να τα ευχαριστηθείτε όλα! 

http://www.marche-talensac.fr

Marché de Talensac

Rue Talensac

44000 Nantes