Και το κόκκινο Πάσχα συνεχίζεται! 

Συνήθως έβαφα αυγά σε διάφορα χρώματα και τα διακοσμούσα περίεργα ή έβρισκα γενικά πολύ ευφάνταστους τρόπους να τα διακοσμώ.. 

Φέτος είπα να το πάω παραδοσιακά και απλά και μονοχρωματικά.. ή ένα βασικό χρώμα και ένα ακόμα.. 

Συνταγή δεν θα ανέβαζα.. Αλλά μια φίλη από το facebook δοκίμασε να βάψει αυγά με φυσικό τρόπο και τελικά έμειναν σχεδόν άσπρα.. Οπότε σκέφτηκα ότι μάλλον το θέμα του βαψίματος των αυγών με φυσικές μπογιές μάλλον δεν έχει ακόμα κορεστεί και είπα να γράψω και εγώ τις σκέψεις μου.

Αυτό που θέλει είναι υπομονή... Και γενικά το τελευταίο διάστημα είναι μια άσκηση στην υπομονή.. οπότε όπως και με το προζύμι, για να βάψεις αυγά με φύλλα από κρεμμύδια θες υπομονή... και ίσως ένα βράδυ ολόκληρο..  

Αλλά στο τέλος βγαίνουν ένα τρομερό έντονο βαθύ κόκκινο χρώμα που μοιάζει τόσο φυσικό και αληθινό... 

Υλικά και συνταγή είναι απλά... αλλά ακολουθείστε τα βήματα και μην κόψετε δρόμο... 

Το πόσο αγαπώ την Ειρήνη δεν λέγεται! Για την Ειρήνη Κόρκου σας μιλώ, αυτή την κοπέλα που μεγαλώνει τις τέλειες αυτές κολοκύθες που σας είχα γράψει πριν λίγο καιρό.. 

Ε! με πήρε τηλέφωνο πριν μερικές μέρες και μου μίλησε για τα μπροκολίνια της.. 

Κάτι υπέροχα μπροκολίνια μωβ και πανέμορφα.. 

Τα μπροκολίνια είναι μια ποικιλία μπρόκολου που δεν κάνει ένα κεφάλι αλλά πολλά μικρότερα.. Είναι πιο τρυφερά σε σχέση με το κανονικό μπρόκολο που ξέρουμε και επίσης έχουν και πιο μεστή και συμπυκνωμένη γεύση… 

Ένα άλλο πολύ καλό που έχουν είναι ότι βράζουν πολύ πιο εύκολα και δεν πετάς και πολύ πράγμα! Δεν τα βρίσκεις εύκολα στην Ελληνική αγορά.. 

Ο Χρήστος ο Μπλαντής έχει καμιά φορά και θα τα βρείτε στη Λαϊκή που πάει.. 

Οπότε όταν μου είπε η Ειρήνη ότι έστειλε στο μανάβικο με το οποίο συνεργάζεται στο Μαρούσι έτρεξα και πήρα.. 

Δυστυχώς έμειναν στο ψυγείο για καμιά εβδομάδα πριν ασχοληθώ μαζί τους γιατί δυστυχώς έχω τις κλειστές μου :-) όπως και όλοι μας αλλά χτες είπα να μαγειρέψω κάτι απλό και είπα να τα δοκιμάσω.. 

Και πόσο καλά έκανα.. Τα έβαλα απλά στον ατμό μαζί με λίγα σπαράγγια που είχα και μετά τα σόταρα στο τηγάνι, τηγάνισα δυο αυγά και τα έφαγα μαζί… Εντάξει.. απλά τα σπάσανε!!! 

Φαγητό από τα λίγα και σε πολύ λίγο χρόνο… Πραγματικά απίθανο! Για άλλη μια φορά τελικά αυτό που έχει σημασία είναι η πρώτη ύλη… αν η πρώτη ύλη είναι καλή τότε… το φαγητό ακόμα και βλακείες να κάνεις θα βγει τέλειο!!! 

Αγαπώ πολύ το Παντοπωλείο της Μεσογειακής διατροφής. Νομίζω ότι δεν υπάρχει άλλο μέρος στην Αθήνα που να συγκεντρώνει τέτοια πληθώρα υπέροχων προϊόντων από όλη την Ελλάδα. 

Κάθε φορά που πηγαίνω πραγματικά εντυπωσιάζομαι κυρίως γιατί συνεχίζουν να το ψάχνουν και να φέρνουν τα καλύτερα… 

Πριν λίγο καιρό, την τελευταία φορά που πήγα βρήκα τον Γιώργο (Πυλώνας του μέρους) και τον ρώτησα αν έχει να μου προτείνει κάτι να δοκιμάσω.. 

Μου έδωσε λοιπόν 2 προϊόντα και μου λέει δοκίμασέ τα. Τα κοιτάω και βλέπω ότι είναι ένα απάκι και ένα σύγκλινο.. Το περίεργο ήταν ότι και τα δυο είχαν ετικέτες από την εταιρεία Τσιανάβας και μάλιστα η εταιρεία που τα φτιάχνει είναι στην Καρδίτσα. Κοιτάω τον Γιώργο δύσπιστος και βάζει τα γέλια.. Ναι, μου λέει.. Καρδίτσα… Μα είναι δυνατόν βρε Γιώργο; 

Δοκίμασέ τα μου λέει και έλα πες μου…

Το σύγκλινο το δοκιμάσαμε στο χωριό σε μια ομελέτα και ήταν υπέροχο!!! πραγματικά έπαθα πλάκα.. Περίμενα λοιπόν ευκαιρία να δοκιμάσω και το απάκι και χτες ήρθε.. 

Ήθελα να κάνω μια σαλάτα.. αλλά κάπως διαφορετική.. Είχα κάτι αυγά από το χωριό που έπρεπε να τα χρησιμοποιήσω, και κάτι πατάτες που και αυτές κάτι έπρεπε να ξεκινήσω να τα κάνω.. 

Είχα και κάτι σαλατικά από τη Μαριλένα.. (θα σας πω και για τη Μαριλένα) και το μόνο που έλειπε ήταν να βρω ένα ωραίο ντρέσινγκ να βάλω επάνω.. 

Λάδι υπέροχο, υπέροχο όμως, είχα από τον Ευτύχη Ανδρουλάκη που το λάδι του από την Κρήτη (το Pamako) είναι πραγματικά καταπληκτικό! (Και αυτό το γνώρισα από τον Γιώργο στο Παντοπωλείο δε) 

Ήθελα και κάτι δροσερό όμως και αποφάσισα να βάλω λίγο γιαούρτι.. 

το τι έγινε θα το δείτε στις φωτογραφίες!!