Έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα με τον ιό άλλαξε η ζωή μας αρκετά. Από τα απλά καθημερινά πράγματα μέχρι το πως ψωνίζουμε, το πως τρώμε και λοιπά. 

Έτσι λοιπόν δεν είναι περίεργο που τα online shops πραγματικά αυξήθηκαν τόσο πολύ τον τελευταίο ενάμιση χρόνο. Καιρός ήταν θα μου πεις στην Ελλάδα και θα είχες δίκιο. 

Θα μου πεις ότι Γιάννη γενικά από όσο ξέρω δεν σου αρέσει να ψωνίζεις ον-λάιν και θες να βλέπεις αυτό που αγοράζεις. Και έτσι είναι τουλάχιστον σε ρούχα τουλάχιστον. Εκεί θέλω να δω πως πέφτει το ρούχο στο σώμα μου γιατί ε δεν έχω κορμί λαμπάδα ένα πράγμα... 

Κατά τα άλλα θα έλεγα ότι δεν έχω και τόσο θέμα με το online.. το θέμα είναι να βρίσκει το κούριερ το σπίτι.. Και όσοι ξέρουν το σπίτι ξέρουν γιατί το λέω.... 

Μέχρι και φυτά έχω αγοράσει μέσω διαδικτύου. Κυρίως κάτι περίεργα που δεν υπήρχε περίπτωση να τα βρω σε Ελληνικά φυτώρια τα έφερα από τη Γαλλία και την Αγγλία και μου έκανε εντύπωση πόσο προσεκτικά τα είχαν συσκευάσει και τα είχαν στείλει... κάποια μάλιστα με αυτοσχέδιο σύστημ ποτίσματος.. Έτσι έφερα το Γιούζου και το finger lime που έχω στον κήπο.. 

Από Ελληνικό φυτώριο δεν είχα αγοράσει και πολλά μέχρι τώρα γιατί έχω 2-3 φυτώρια που αγαπώ κοντά μου και ξέρω ότι πάντα κάτι θα βρω σε εκείνους, με εξαίρεση το φυτώριο με τις τριανταφυλλιές του Αβράμη  ιδίως γιατί έχει κάποιες ποικιλίες τριανταφυλλιάς του David Austin.

Αυτό που μου έλειπε κυρίως πάντως ήταν οι ορχιδέες. 

Τα φυτά αυτά τα αγαπώ πολύ. Θυμάμαι στα 16 μου είχα βρεθεί στην Αμερική και είχα ακούσει για μια τύπισσα που έκανε μεριστωματικό πολλαπλασιασμό σε ορχιδέες! Τρελάθηκα και πήγα και τη βρήκα. Θα μου πεις αγόρι μου στα δεκάξι σου ήξερες για μεριστωματικό πολλαπλασιασμό; τι είσαι; εγκυκλοπαίδεια είσαι; Ε! θα σας πω ένα παρατσούκλι που μου κόλλησε ένας φίλος σεφ. Εσύ Γιάννη μου μου λέει είσαι η Μάρθα Στιούαρτ με αρχίδια :-) Μάλλον γιατί η συγκεκριμένη κάνει τα πάντα, από μαγειρική, κατασκευές, κηποτεχνία κτλ.. Γέλασα πάντως και το βρήκα πετυχημένο.. 

Επίσης όταν ήμουν στο πανεπιστήμιο δούλεψα για κάποια χρόνια σε ένα θερμοκήπιο που καλλιεργούσαν ορχιδέες στο Μαραθώνα. Ωραία χρόνια.. έντονα και περιπετειώδη.. :-) Θύμιο μη γελάς εσύ. 

Εκεί υπήρχαν κυρίως Symbidium και κάποιες phalenopsis αλλά και κάποιες γλαστρούλες από άλλα είδη πιο ενδιαφέροντα για μένα. Τέλος πάντων.. Το γεγονός είναι ότι δυστυχώς στην Ελλάδα δεν μπορούσες να βρεις ιδιαίτερα είδη και ποικιλίες αν δεν το έψαχνες από το εξωτερικό. 

Και μετά είδα μια διαφήμιση για το Hellenic Orchids. Και μπήκα και έπαθα πλάκα.. Τρομερές ορχιδέες, κάποιες από τις οποίες τις καλλιεργούν οι ίδιοι και h επιχείρηση και το θερμοκήπιο είναι στην Καρδίτσα. 

Μπήκα στο σάιτ λοιπόν και μαγεύτηκα. Δεν μπορούσα να μην αγοράσω.. Τελικά με κόπους και βάσανα επέλεξα 4.. Αν είχα τα χρήματα θα είχα πάρει 104 και θα έκανα και ένα θερμοκήπιο στο σπίτι... Τέλος πάντων, σε μια άλλη ζωή μπορεί. 

Έστειλα την παραγγελία και την επόμενη μέρα ήταν κιόλας έτοιμες για αποστολή.. Σε μια μέρα ακόμα έφτασαν σπίτι! Απίστευτο! τρομερή συσκευασία, ειδικά σε αυτές που ήταν ανθισμένες έτσι ώστε να φτάσουν στην καλύτερη δυνατή κατάσταση στο καινούριο τους σπίτι.

Τις φωτογράφησα χτες οπότε είπα να κάνω αυτό εδώ το άρθρο και να σας τα πω και εσάς. 

Αλλά δεν τελείωσε εκεί η ιστορία. Είχα δει μια άλλη διαφήμιση για ένα ακόμα φυτώριο στην Καλαμάτα αυτή τη φορά που το λένε Green Leaf.  Εδώ έχουμε άλλα φυτά εσωτερικού χώρου επί το πλείστων, φυτά που είναι λίγο της μόδας, μονστέρες κτλ... αλλά και κάποια μαγικά φυτά για τον κήπο.. Εκεί βρήκα όντως 4-5 που τα ήθελα πολύ όπως τη λεμονιά Meyer που κάνει λεμόνια πιο γλυκά από ότι έχουμε συνηθίσει με πολύ ωραίο άρωμα, ένα Καφίρ Λάιμ (αυτό που τα φύλλα του ιδίως χρησιμοποιούνται στην μαγειρική της Ασίας, μια χόγια με τρίχρωμα φύλλα, ένα υπέροχο τηλέγραφο και ένα τέλειο ακόμα κουκλάκι ζωγραφιστό, μια Euphorbia... 

Ήρθαν και αυτά με πολύ ωραία συσκευασία και πολύ τα χάρηκα και πολύ προσεγμένα όλα.. Μπράβο στα παιδιά! Η μόνη παρατήρηση είναι ότι μάλλον και τα 5 είναι εισαγωγής και αυτό είναι ΟΚ αλλά είναι κρίμα που κάποια από αυτά δεν γίνονται εδώ. 

Με όλα αυτά απλά ήθελα να κάνω μια παρουσίαση των πολύ ωραίων e-shop αυτών καθώς και της πολύς καλής δουλειάς που γίνεται πια ακόμα και στα φυτά που μπορεί να παραγγείλει κάποιος online... 

Ρίξτε τους μια ματιά... 

Ήρθε και ο δεκαπενταύγουστος.. Σχεδόν το καλοκαίρι πάει προς το τέλος του και τι καλοκαίρι ήταν αυτό! Καλό-καίρι… μμμμμ ή μάλλον κακοκαίρι ήταν παρά καλοκαίρι… Ζέστη και μετά φωτιές και ξανά ζέστη. 

Αλλά γενικά μιλώντας το καλοκαίρι είναι η εποχή συγκομιδής. Θα πάρεις ότι έσπειρες τους προηγούμενους μήνες. Αν πρόσεξες το χωράφι σου και ήταν και ο καιρός σύμμαχός σου κάτι θα κάνεις.

Ο Πάνος με τα Φιστίκια του Kelyfos για άλλη μια χρονιά ξεκίνησε συγκομιδή και πήγα να τον δω.. Επειδή ήμουν εκεί και πέρσι μπορώ πια να ξεχωρίσω και με βεβαιότητα να πω ότι η μια χρονιά δεν είναι ίδια με την άλλη.

Καθόλου όμως… δεν πα να παιδεύεσαι εσύ, να κλαδεύεις, να λιπαίνεις, να ποτίζεις, να κάνεις τη φυτοπροστασία σου… Δέκα μέρες απίστευτης ζέστης στο τέλος της εποχής που μεγαλώνουν τα φιστίκια στο δέντρο και ότι και αν έκανες πριν δεν έχει σχεδόν καμία σημασία.

Φέτος τα φιστίκια δείχνουν λίγο κουρασμένα σε σχέση με πέρσι.. Οι υψηλές θερμοκρασίες στο τέλος της ανάπτυξης του καρπού έχουν σίγουρα διαφοροποιήσει το φρούτο. Είναι τρομερό… πάντως σίγουρα είναι ίσως και πιο νόστιμα από πέρσι γιατί η γεύση τους είναι πιο συμπυκνωμένη. 

Φεύγοντας μου έδωσε μια τσάντα με φρέσκα φιστίκια ακόμα με το μαλακό το φλούδι απέξω.. 

Τα έφερα σπίτι και τα άπλωσα σε μια ρηχή πιατέλα και τα στόλισα πάνω στο τραπέζι. 

Εκεί σε ένα διπλανό χωράφι είχε και μερικές αμυγδαλιές που δεν τις φροντίζει κανείς και έκοψα και μερικά μύγδαλα.. στάσου μύγδαλα ένα πράγμα μου ήρθε στο μυαλό.. να με κυνηγάει ο βοσκός με την κάπα σαν να με κυνηγάει η φωτιά ένα πράγμα..  Ά ρε μυαλό τι σκέφτεσαι.. 

Τα μύγδαλα τα έφερα και αυτά σπίτι και τα έβαλα σε ένα μικρό πιάτο από τα παιδιά στο “χωμάτινο”… Υπέροχα φάνηκαν. 

Και εκεί που τα μάζευα όλα αυτά πήγα και στο παραδιπλανό χωράφι και πήρα μερικά λουλούδια από μάραθο… θα μαζέψω τη γύρη τους γιατί είναι υπέροχο μπαχαρικό.. 

Επιστρέφοντας σπίτι τα στόλισα όλα αυτά μαζί με κάτι Τσίκουδα που μάζεψα από μια κοκορεβιθιά και τα έβαλα σε ένα βάζο. Δεν είναι έτοιμα ακόμα, είναι κατακόκκινα και όχι πράσινα (ναι, πρώτα γίνονται κόκκινα και όταν ωριμάζουν γίνονται πράσινα) οπότε δεν θα τα βάλω σε ψωμί αλλά η μυρωδιά τους είναι υπέροχη από τώρα… 

Είχα πάρει και κάτι κολοκύθες από την Ηλεία διακοσμητικές, τις έβαλα και αυτές σε δυο δίσκους και τα στόλισα και αυτά… Γενικά πολύ στολίδι έπεσε. 

Δεν ξέρω αν ήθελα να κρύψω, να ξορκίσω κάτι ή να στολίσω απλά το σπίτι και τα νέα έπιπλα.. 

Διότι ήρθαν νέα έπιπλα στο σπίτι,  μιας και μερικά παλιά έφυγαν για τα νότια προάστια. Έτσι όπως έφυγαν και άνθρωποι, έτσι όπως αλλάζει η ζωή μας. 

Και κάθεσαι και σκέφτεσαι τελικά τι είναι αυτό που έχει σημασία.. Η συγκομιδή ή όλο το ταξίδι; Πάντως είναι σαν να έχω μια λύσσα μέσα μου. Δεν είμαι ακόμα ήρεμος και στοχαστικός. 

Είναι ένας επίπονος Αύγουστος. Γεμάτος στεναχώριες, φωτιές, καταστροφές αλλά εγκυμονεί συγκομιδές και φυσικά και ελπίδες. Για να δούμε αν θα αποδειχθούν φρούδες για ακόμα μια φορά…